Aan tafel

Aan tafel!
In cafés weten ze hoe belangrijk een stamtafel is. Nu vormt het festivalterrein van Bospop figuurlijk gezien misschien één grote stamtafel, waar muziekliefhebbers op hun gemak kunnen gaan liggen op hun strandmatje of picknick-kleed. Noem me een gewoontedier: op Bospop ontrol ik ieder jaar mijn kleedje min of meer op dezelfde plek, tactisch gelegen ten opzichte van het podium en de dichtstbijzijnde bar. Niet alleen handig voor mezelf, maar ook bedacht zodat vrienden en bekenden me makkelijker kunnen opsporen om even bij te praten. Het kiezen van een vaste plek stamt ergens uit de dagen dat mobiele telefoons nauwelijks gemeengoed zijn, zeker niet voor basisschoolkinderen. Ik spreek dan over de tijd van Bospop op de Odavelden bij Boshoven. Mijn eigen kroost krijgt het Bospopgevoel met de paplepel ingegoten en het is natuurlijk geruststellend wanneer ze je op het terrein terug weten te vinden. Ze ophalen bij de EHBO-tent is zeker niet de bedoeling en gelukkig nooit nodig geweest. (“Wil de vader van…, etc.”) Bospop als onderdeel van hun culturele vorming. In elk geval is dát deel van hun opvoeding volledig geslaagd, want tegenwoordig bezoeken ze Bospop nog met veel plezier.

Om te voorkomen dat je vastroest kan het geen kwaad om zo nu en dan oude patronen te doorbreken. De gastvrijheid van Bospop is natuurlijk al wijd en zijd bekend. Tot vreugde van de ietwat rijpere doelgroep, waartoe ik ongetwijfeld behoor, heeft Bospop het aantal tafels en banken bij de horecapunten fors vermeerderd. Zeker na de Bospoploze coronajaren voelt dit als thuiskomen. Dus voor mij niet alleen meer mijn vertrouwde kleedje in het gras, maar afhankelijk van waar iets vrij is ook een zitplaats aan één van de vele tafels.

Omdat je af en toe toch wat wilt eten is zo’n tafel echt een ideale plek. Dat hebben meer bezoekers ervaren. Zo mocht ik vorige editie bij heel wat warmhartige muziekliefhebbers aanschuiven die ik niet eerder had ontmoet. Het levert telkens een aardig praatje op met mensen van heinde en ver. Enkele gesprekken gaan warempel in het Duits of Engels, want Bospop is grenzeloos.

Sommige ontmoetingen duren net zo lang tot ieder zijn maaltijd achter de kiezen heeft en dan zijn eigen weg vervolgt omdat een niet te missen optreden wacht. En soms zit je zo onderhoudend met elkaar in gesprek dat de tijd compleet voorbij vliegt. Het varieert van bezoekers die voor het eerst op Bospop zijn en ergens in de regio in een hotel overnachten tot festivalgangers die al decennia met een clubje op de Bospopcamping staan. Het delen van elkaars ervaringen zorgt vaak voor verrassende verhalen, of het nu over Bospop gaat of over andere concerten. Of reisbelevenissen of zelfs praktische kooktips, zoals van de eigenaar van een kookwinkel speciaal voor mannen (ja, zoiets bestaat dus). En ik kan bepaald niet zeggen dat ik een enkele groep pakweg 100 keer heb zien optreden, zoals die trouwe Amsterdamse volgelingen van De Dijk.

Kortom, schuif dit jaar rustig aan. Zoek gezellig een tafel op, want ook met mensen die je niet kent heb je altijd wel iets gemeenschappelijk, in elk geval jullie aanwezigheid op Bospop. Wie weet wat voor bijzonder gesprek het oplevert. En dat geeft Bospop weer extra smaak.

Paul Sterk
Sinds 2009 is Paul Sterk huiscolumnist van Bospop.